Opłaty za media po wyprowadzce z wynajmowanego mieszkania

Umowa z dostawcami mediów – zobowiązanie konkretnej osoby

Jeżeli umowa z dostawcami była podpisana bezpośrednio z najemcą, czyli z Panem, to Pan jest stroną umowy, pomimo tego, że Pan tak nie zamieszkiwał i nie korzystał z mieszkania. Zgodnie z treścią art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego „zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić”. Artykuł 353 § 1 Kodeksu cywilnego definiuje pojęcie zobowiązania (a dokładniej zobowiązaniowego stosunku prawnego) oraz określa jego modelową strukturę i treść. Jest to dwustronnie zindywidualizowany stosunek prawny, w którym jedna osoba uprawniona jest do żądania spełnienia świadczenia względem drugiego z podmiotów, który jest zobowiązany do jego spełnienia.

W najprostszym ujęciu zobowiązanie oznacza uprawnienie do żądania od konkretnej osoby określonego zachowania i opiera się na gwarantowanym przez porządek prawny przymusie (por. Domański, Instytucje. Część ogólna, s. 39–41). Uprawnienie wierzyciela nazywane jest jeszcze od czasów rzymskich wierzytelnością, a spoczywający na dłużniku obowiązek – długiem. Nakazane prawnie zachowanie określane jest natomiast jako świadczenie.

Jak wskazał to także red. Gniewek, w niemal każdym zobowiązaniu (z wyjątkiem stosunków wielostronnych) można wyróżnić dwie strony, które charakteryzuje określony stosunek do świadczenia, które ma być spełnione – stronę wierzycielską i dłużniczą.

W zobowiązaniach mogą uczestniczyć te osoby i jednostki organizacyjne, które są podmiotami prawa cywilnego (zob. uw. do art. 1, Nb 9–12). W większości wypadków już z chwilą powstania stosunku prawnego osoby wierzyciela i dłużnika są dokładnie oznaczone. Możliwe jest jednak także powstanie stosunku zobowiązaniowego bez oznaczenia osoby wierzyciela lub dłużnika, o ile osoba ta może być zindywidualizowana później (jest oznaczalna).

Odpowiedzialność za opłaty za media

Mając na uwadze powyższe, z tytułu zawartej czynności prawnej, a wiec umowy z dostawcą, odpowiada strona takiej czynności, a wiec Pan. Jeżeli jednak nie zamieszkiwał Pan tam i posiada Pan dowód na to, iż to była dziewczyna zobowiązała się do ponoszenia kosztów, posiada Pan skuteczne roszczenie regresowe w stosunku do niej. Nie zmienia to jednak okoliczności, iż w pierwszej kolejności to Pan powinien rozliczyć się z dostawcą, bowiem to z Panem umowa została zawarta. Następnie, po dokonaniu opłat, powinien Pan zwrócić się do byłej dziewczyny o zwrot dokonanych płatności i przedstawić materiał dowodowy na tę okoliczność – SMS-y oraz inne wydruki. Proszę wysłać do niej wezwanie do zapłaty, wskazując konkretny termin spłaty. Po bezskutecznym upływie terminu może Pan skierować sprawę do sądu.