Opiekunka do dziecka prowadząca działalność

Obecnie nie obowiązuje już (od 1 stycznia 2007 r.) art. 27e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowił, że „osobie prowadzącej gospodarstwo domowe, która zgodnie z przepisami o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zawarła umowę aktywizacyjną z osobą bezrobotną w celu wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym i poniosła z tego tytułu wydatki z własnych środków na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne, przysługuje odliczenie od podatku po każdym okresie 12 miesięcy nieprzerwanego trwania tej umowy”.

Odliczenie przysługiwało pod warunkiem, że zawarta umowa aktywizacyjna została zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy, a fakt jej zawarcia został potwierdzony zaświadczeniem.

Osoba prowadząca gospodarstwo domowe zachowuje prawo do odliczenia, o którym mowa powyżej (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.), jedynie z tytułu wydatków ponoszonych do końca obowiązywania umowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r. – wynika to z ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Inny rodzaj preferencji, lecz nie ulgę podatkową, wprowadza ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, która dotyczy właśnie m.in. niani, którą w myśl ustawy jest „osoba fizyczna sprawująca opiekę nad dziećmi na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanej dalej »umową uaktywniającą«”. Zgodnie z ustawą „niania sprawuje opiekę nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia. Umowa uaktywniająca jest zawierana w formie pisemnej między nianią a rodzicami albo rodzicem samotnie wychowującym dziecko. Umowa uaktywniająca określa w szczególności:

1. strony umowy;
2. cel i przedmiot umowy;
3. czas i miejsce sprawowania opieki;
4. liczbę dzieci powierzonych opiece;
5. obowiązki niani;
6. wysokość wynagrodzenia oraz sposób i termin jego wypłaty;
7. czas, na jaki umowa została zawarta;
8. warunki i sposób zmiany, a także rozwiązania umowy”.

Powyższa preferencja polega na tym, że „za nianię składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne, opłaca:

1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych – od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,
2. rodzic (płatnik składek) – od podstawy stanowiącej kwotę nadwyżki nad kwotą minimalnego wynagrodzenia
   
   – na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”.

Konkludując, brak jest obecnie ulg podatkowych z tytułu „posiadania” niani, a powyższe finansowanie składek dotyczy jedynie umów uaktywniających i moim zdaniem nie ma zastosowania do osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie składek z tego zakresu.

Głównym atutem „niani” prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą jest brak jakichkolwiek formalności dla rodziców.