Odpowiedzialność za długi małżonka po rozwodzie

Zasadniczo mógłby Pan zostać zobowiązany do alimentowania byłej żony, ale tylko w sytuacji gdy ta wystąpi o alimenty.

Z treści art. 60 wynika, że z chwilą prawomocnego orzeczenia rozwodu:

a) wygasa definitywnie obowiązek alimentacyjny względem małżonka, który został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia,

b) obowiązek alimentacyjny istnieje między rozwiedzionymi małżonkami, jeżeli żadne z nich nie ponosi winy rozkładu pożycia bądź też, jeżeli sąd zaniechał orzekania o winie, a także jeżeli orzeczono rozwód z winy obojga małżonków,

c) jeżeli rozwód orzeczono z wyłącznej winy jednego z małżonków, roszczenie alimentacyjne może przysługiwać tylko drugiemu z nich (por. uzasadnienie tezy XII wytycznych alimentacyjnych SN z 1987 r.).

Jeżeli zobowiązanym do alimentacji jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, w stosunku do małżonka, który także nie ponosi winy rozkładu, to (zasada) obowiązek alimentacyjny wygasa z upływem lat pięciu od orzeczenia rozwodu, przy czym termin ten biegnie od daty uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód, chyba (wyjątek) że ze względu na wyjątkowe, szczególne okoliczności sąd, na skutek powództwa uprawnionego małżonka, przedłuży wymieniony termin pięcioletni (art. 60 § 3). Czasowe ograniczenie obowiązku alimentacyjnego między rozwiedzionymi małżonkami nie wchodzi zatem w rachubę, gdy zobowiązany do alimentacji jest małżonek ponoszący winę rozkładu, i to niezależnie od tego, czy zobowiązany jest w stosunku do małżonka, który także ponosi winę rozkładu, czy w stosunku do małżonka, który winy rozkładu nie ponosi (uzasadnienie tezy IV wytycznych alimentacyjnych SN z 1987 r.).

Przesłankami warunkującymi uwzględnienie powództwa skierowanego na dochodzenie roszczenia z art. 60 § 1 K.r.o., wytoczonego przeciwko rozwiedzionemu małżonkowi, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, po upływie pięcioletniego terminu przewidzianego w art. 60 § 3 K.r.o., połączonego z żądaniem przedłużenia tego terminu, są wyjątkowe okoliczności uzasadniające to przedłużenie oraz niedostatek powoda. Wyjątkowe okoliczności uzasadniające przedłużenie terminu powinny wystąpić jeszcze przed jego upływem. Natomiast co się tyczy niedostatku, jako przesłanki konkretyzującej potencjalny obowiązek alimentacyjny, wystarczy, aby istniał on w chwili zamknięcia rozprawy poprzedzającej wydanie wyroku (art. 316 § 1 K.p.c.) – wyrok SN z dnia 28 października 1999 r., II CKN 361/99, niepubl.

Nie ma Pan natomiast żadnych innych zobowiązań wobec byłej małżonki, a już na pewno odpowiedzialności za jej zobowiązania.