Obawa przed koniecznością opuszczenia Polski

Rozumiem, że cała sytuacja jest dla Pani bardzo nieprzyjemna, jednak zapewniam, iż nie musi się Pani martwić kwestią rozwodu jako przyczyny obowiązku opuszczenia kraju.

Ustawa o cudzoziemcach w art. 72 stanowi:

„1. Kartę pobytu wydaje się cudzoziemcowi, który uzyskał:

1) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony;

2) zezwolenie na osiedlenie się;

3) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE;

4) status uchodźcy;

5) zgodę na pobyt tolerowany;

6) ochronę uzupełniającą.

2. Karta pobytu, w okresie jej ważności, potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy.

3. Karta pobytu wydana cudzoziemcowi, który uzyskał:

1) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, jest ważna przez okres tego zezwolenia;

2) zezwolenie na osiedlenie się, jest ważna 10 lat;

3) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jest ważna 5 lat”.

„W karcie pobytu zamieszcza się następujące dane:

1) imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca oraz imiona rodziców;

2) datę, miejsce i kraj urodzenia;

3) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy; w przypadku braku zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące danych o adresie nie zamieszcza się;

4) obywatelstwo;

5) płeć, wzrost w centymetrach i kolor oczu;

6) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) – w przypadku gdy został nadany;

7) informację o rodzaju wydanego zezwolenia;

8) adnotację „naukowiec” w przypadku zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 17 lub 18;

9) adnotację „Niebieska Karta UE” w przypadku zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego na podstawie art. 63a;

10) adnotację »uprzednio posiadacz Niebieskiej Karty UE« w przypadku zezwolenia rezydenta długoterminowego UE udzielonego cudzoziemcowi, który posiadał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone na podstawie art. 63a”.

Sytuacje, w których mogłaby Pani jako rezydent długoterminowy UE, utracić prawo do pobytu na terenie Polski, określone są w sposób szczegółowy i wyczerpujący w art. 69 ustawy, i tak „cofa się zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli:

1) nabycie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nastąpiło w sposób niezgodny z prawem;

2) stanowi on rzeczywiste i poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo dla bezpieczeństwa i porządku publicznego;

3) opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 6 lat;

4) opuścił terytorium Unii Europejskiej na okres następujących kolejno po sobie 12 miesięcy;

5) uzyskał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE”.

Na liście tej nie ma rozwodu z obywatelem polskim. W związku z tym może Pani „spać spokojnie”, bowiem nie ma obaw, by groziła Pani utrata statutu rezydenta.