Kraj UE i Polska – podwójne obywatelstwo a podatki na delegacji

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych:

„Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości”.

Przywołane powyżej regulacje stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Podstawą prawidłowej subsumpcji jest ustalenie Pańskiego miejsca zamieszkania – jeśli, zgodnie z wyżej wymienionymi regułami ma Pan miejsce zamieszkania poza Polską, w Polsce obowiązuje Pana tylko ograniczony obowiązek podatkowy.

W umowach międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza na ogół każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny – określenie to nie obejmuje jednak osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

By wiedzieć dokładnie, jak winno zostać opodatkowane Pańskie wynagrodzenie, należy sięgnąć do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która łączy kraj Pańskiego miejsca zamieszkania z Polską. Nie wskazuje Pan tego kraju, zatem przytoczę przykładowo, że art. 14 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r., stanowi:

„1. Pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba że praca wykonywana jest w Polsce. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w Polsce.

2. Bez względu na powyższe, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w Polsce przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w Polsce”.

Tylko w tym układzie praca „oddelegowana”, wykonywana w Polsce nie podlegałaby opodatkowaniu w Polsce. Podobne artykuły obowiązują na mocy większości umów, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.