Kradzież towarów i podejrzany pracownik

Oskarżonemu jako stronie postępowania karnego przysługuje prawo do obrony. Uprawnienia można sprowadzić do:

• inicjatywy dowodowej, a więc składania wniosków dowodowych,
• uczestniczenia w czynnościach procesowych oraz stawienia pytań,
• składania oświadczeń procesowych,
• zaskarżania decyzji procesowych,
• posiadania przedstawiciela.

Według art. 300 Kodeksu postępowania karnego (w skrócie K.p.k.) przed pierwszym przesłuchaniem należy pouczyć podejrzanego o uprawnieniach i obowiązkach na nim ciążących.

Podejrzanemu przysługuje prawo przeglądania akt prowadzonego postępowania i sporządzania stosownych zapisków, a także uzyskania odpisów kart znajdujących się aktach sprawy.

Podejrzany nie ma obowiązku dowodzenia swej niewinności ani obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść. Podejrzany pozostający na wolności obowiązany jest stawić się na każde wezwanie w toku postępowania karnego oraz zawiadomić organ prowadzący postępowanie o każdej zmianie miejsca zamieszkania lub pobytu trwającego dłużej niż 7 dni. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa podejrzanego można zatrzymać i sprowadzić przymusowo (art. 75 § 1 i 2 K.p.k.).

Podejrzany jest obowiązany poddać się:

• „oględzinom zewnętrznym ciała oraz innym badaniom nie połączonym z naruszeniem integralności ciała, wolno także w szczególności od podejrzanego pobrać odciski, fotografować go oraz okazać w celach rozpoznawczych innym osobom ;
• badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz badaniom połączonym z dokonaniem zabiegów na jego ciele, z wyjątkiem chirurgicznych, pod warunkiem, że dokonywane są przez uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia, z zachowaniem wskazań wiedzy lekarskiej i nie zagrażają zdrowiu podejrzanego, jeżeli przeprowadzenie tych badań jest nieodzowne; w szczególności podejrzany jest obowiązany – przy zachowaniu tych warunków – poddać się pobraniu krwi, włosów lub wydzielin organizmu;
• pobraniu wymazu ze śluzówki policzków, jeżeli jest to nieodzowne i nie zachodzi obawa, że zagrażałoby to jego zdrowiu lub innych osób” (art. 74 § 2 K.p.k.).

Samo przyznanie się do winy nie jest dowodem koronnym w sprawie. Może Pan w każdym czasie zmienić swojej zeznania, wskazując, że nie przyznaje się do zarzucanego Panu czynu. Linia obrony winna być moim zdaniem ukierunkowana na wskazanie, iż przy pierwszym przesłuchaniu bał się Pan konsekwencji, jakie mogły wyniknąć z nieprzyznania się do winy, i w związku z powyższym bez zastanowienia, mając na uwadze, że kradzież nastąpiła na Pana zmianie, przyznał się Pan do winy, nie zdając sobie jednocześnie sprawy z konsekwencji swojego czynu. Należy bowiem pamiętać, iż to oskarżyciel zmuszony będzie do wykazania Pańskiej winy. Pan jednocześnie nie musi dowodzić swojej niewinności. Odwołanie wcześniejszych zeznań spowoduje, iż sprawa zostanie skierowana na rozprawę i będzie możliwe przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dodatkowego. Moim zdaniem leży to jednak w Pańskim interesie, bowiem we wskazanych przez Pana w pytaniu dowodach nie ma takich stuprocentowych, a są jedynie poszlaki, które mogą wskazywać na Pańską winę.