Jak uzyskać zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE na terytorium Polski?

Legalizacja pobytu cudzoziemca w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE na terytorium Polski reguluje ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.

Zgodnie z przepisami prawa zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE udzielane jest cudzoziemcowi na jego wniosek, jeżeli cudzoziemiec – zgodnie z przywołaną wyżej ustawą – bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywa na terytorium Polski legalnie i nieprzerwanie, co najmniej przez 5 lat, oraz posiada:

• stabilne i regularne źródło dochodu, przez co rozumieć należy dochody wystarczające cudzoziemcowi do utrzymania siebie i członków rodziny.
• posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z prawem warunek stabilnych zarobków zakłada, że dochód po odliczeniu kosztów zamieszkania cudzoziemca (tj. opłaty za wynajmowane mieszkanie, elektryczność, gaz, wodę, odbiór ścieków, odpadów i nieczystości) oraz utrzymywanych przez niego członków rodziny musi być wyższy niż wysokość dochodu, od której przyznaje się świadczenie pieniężne z pomocy społecznej na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa do 5-letniego okresu pobytu, będącego warunkiem udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE, zalicza się połowę okresu pobytu cudzoziemca na podstawie wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonych w związku z odbywaniem studiów lub szkolenia zawodowego.

Zgodnie z treścią przepisu zawartego w art. 64 ust. 4 ustawy o cudzoziemcach pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za nieprzerwany, gdy żadna z przerw w nim nie była dłuższa niż 6 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 10 miesięcy w okresach, gdy:

1. cudzoziemiec pozostaje w związku małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim co najmniej 3 lata przed złożeniem wniosku i bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej przez 2 lata na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub
2. gdy bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany lub przez okres 5 lat w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, chyba że przerwa była spowodowana:
   • wykonywaniem obowiązków zawodowych lub świadczeniem pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
   • towarzyszeniem małżonkowi wykonującemu obowiązki zawodowe lub świadczącemu pracę w warunkach, o których mowa w pkt 1;
   • leczeniem cudzoziemca.

Zgodnie z treścią przepisu zawartego w art. 65 ust. 4 ustawy o cudzoziemcach do nieprzerwanego okresu pobytu nie zalicza się okresów pobytu cudzoziemca:

• zatrzymanego, umieszczonego w strzeżonym ośrodku, w areszcie w celu wydalenia, w stosunku do którego został zastosowany środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju lub pozbawionego wolności na podstawie orzeczeń wydanych na podstawie ustaw;
• jako pracownika au pair, sezonowego, delegowanego przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub usługodawcy świadczącego usługi transgraniczne;
• na podstawie wiz wydawanych w trybie szczególnym za zgodą szefa urzędu ds. cudzoziemców;
• jako szefa, członka personelu misji dyplomatycznej, kierownika urzędu konsularnego i członka personelu konsularnego państwa obcego oraz innej osoby zrównanej z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych.

W sprawie legalnego nieprzerwanego pobytu wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 maja 2005 r. (sygn. V SA/Wa 747/2005), zgodnie z którym nieprzerwany pobyt winien być rozumiany jako rzeczywiste, fizyczne przebywanie cudzoziemca na terytorium Polski, służące jego zasymilowaniu się ze społecznością lokalną oraz budowie trwałych relacji osobistych i ekonomicznych.

Bez rozpoznania pozostawia się wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE złożony przez cudzoziemca:

• przebywającego na terytorium RP nielegalnie;
• przebywającego za granicą;
• który podejmuje lub kontynuuje naukę, odbywa studia lub szkolenia zawodowe;
• który posiada zgodę na pobyt tolerowany, azyl, status uchodźcy nadany w RP lub korzysta z ochrony uzupełniającej lub ochrony czasowej;
• który jest pracownikiem au pair, sezonowym, delegowanym przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub usługodawcę świadczącego usługi transgraniczne;
• który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy jednolitej pobytowej upoważniającej tylko dojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze względów humanitarnych, ze względu na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe, lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w celu połączenia z rodziną (art. 53 ust. 1 pkt 5 lub 7), nauki (art. 53a ust. 1 pkt 1 lit. a) lub udzielonego na podstawie art. 53a ust. 2;
• który przebywa w strzeżonym ośrodku, w areszcie w celu wydalenia, wobec którego zastosowany środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczenia kraju lub pozbawiony wolności wskutek wykonania orzeczeń wydanych na podstawie ustaw.

Cudzoziemiec ubiegający się o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE na terytorium RP obowiązany jest złożyć:

• 4 egzemplarze czytelnie wypełnionego wniosku,
• 5 aktualnych, kolorowych fotografii o wymiarach 4,5 x 3,5 cm (bez nakrycia głowy i okularów, lewy półprofil z widocznym lewym uchem),
• dokumenty potwierdzające nieprzerwany 5-letni pobyt w Polsce (kserokopie wiz oraz zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony) wpisane w porządku chronologicznym w wykazie wiz i zezwoleń – kserokopia wszystkich stron w dokumencie podróży (oryginał do wglądu),
• kserokopię karty pobytu,
• akt urodzenia,
• potwierdzenie zameldowania,
• dokumenty stwierdzające tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego, w którym przebywa lub zamierza przebywać (np. akt własności, umowa najmu).

Zgodnie z treścią art. 71 ust. 6 ustawy o cudzoziemcach za tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego, w którym cudzoziemiec przebywa lub zamierza przebywać, nie uznaje się umowy użyczenia lokalu, chyba że użyczającym jest jego zstępny, wstępny lub małżonek, rodzice małżonka lub rodzeństwo cudzoziemca.

W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży i nie ma możliwości jego uzyskania, może przedstawić inny dokument potwierdzający jego tożsamość.

Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE cudzoziemiec może złożyć w czasie zgodnego z prawem pobytu na terytorium RP.

Zezwolenie to wydaje się na okres nieoznaczony. Status rezydenta długoterminowego jest trwały. Cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE, wydaje się kartę pobytu.

Zgodnie z treścią art. 69 ustawy o cudzoziemcach zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE cofa się, jeżeli:

• nabycie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE nastąpiło w sposób niezgodny z prawem;
• stanowi on rzeczywiste i poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo dla bezpieczeństwa i porządku publicznego;
• opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 6 lat;
• opuścił terytorium Unii Europejskiej na okres następujących kolejno po sobie 12 miesięcy;
• uzyskał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE.

Cudzoziemiec jest reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego na podstawie pisemnego pełnomocnictwa poświadczonego przez notariusza lub udzielonego przed urzędnikiem prowadzącym sprawę, lub udzielonego adwokatowi, radcy prawnemu.

Na cudzoziemcy ciąży jednak obowiązek osobistego odbioru karty pobytu.

Bieg sprawy rozpoczyna się z chwilą złożenia wszystkich przewidzianych przepisami prawa dokumentów. Dokumenty winne być sporządzone w języku polskim. W sytuacji gdy dokumenty są przetłumaczone, tłumaczenie oryginałów musi być dokonane przez tłumacza przysięgłego lub konsula. Cudzoziemiec zobowiązany jest okazać składane dokumenty do wglądu organowi prowadzącemu sprawę. Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE wydawane jest w formie decyzji przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. Udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE powinno zakończyć się nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.

Opłata skarbowa za wydanie zezwolenie wnoszona jest przy składaniu wniosku i wynosi 640 zł. Wraz z zezwoleniem na pobyt rezydenta długoterminowego cudzoziemiec otrzymuje kartę pobytu – opłata za kartę pobytu wynosi 50 zł.

Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE udziela się na czas nieoznaczony. Karta pobytu wydana cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE, jest ważna 5 lat.

Przenosząc rozważania teoretyczne na grunt przedmiotowej sprawy, wskazać należy, że przepisy ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach przewidują bardzo surowe kryteria udzielania zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE na terytorium RP. Z opisanego przez Panią stanu faktycznego wynika, że Pani narzeczony nie spełnia warunków przewidzianych przepisami prawa, na podstawie których udzielane jest zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE na terytorium RP.