Eksmisja a prawo do lokalu socjalnego

Właściciel kamienicy nie może wyrzucić Pana na bruk. Proszę pamiętać, że właściciel kamienicy nie może wykonać wyroku eksmisyjnego dopóty, dopóki gmina nie wskaże Panu lokalu socjalnego.

W postępowaniu eksmisyjnym sąd z urzędu orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy (art. 14 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego – dalej u.o.p.l.). Sąd badając, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego, bierze pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania z lokalu oraz szczególną sytuację materialną i rodzinną osób, względem których zostanie orzeczona eksmisja.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 u.o.p.l.: „sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec:

1) kobiety w ciąży,

2) małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,

3) obłożnie chorych,

4) emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

5) osoby posiadającej status bezrobotnego,

6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały

– chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany”.

Jeśli sąd w wyroku eksmisyjnym ustali prawo do lokalu socjalnego, to wstrzyma wykonanie eksmisji do czasu zaoferowania przez gminę lokalu socjalnego. Tym samym osoby, względem których sąd orzekł eksmisję i jednocześnie ustalił prawo do lokalu socjalnego, mogą zamieszkiwać w dotychczasowym lokalu aż do czasu dostarczenia im przez gminę lokalu socjalnego. W czasie oczekiwania na lokal socjalny winni uiszczać tzw. odszkodowanie w wysokości czynszu. Jeśli osoby te w czasie oczekiwania na lokal socjalny nie uiszczają takiego odszkodowania, właściciel może dochodzić zapłaty tego odszkodowania od gminy.

Warto wiedzieć, że lokal socjalny musi spełniać określone prawem warunki. Mianowicie zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 u.o.p.l. lokal socjalny:

• musi nadawać się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny,

• mieć powierzchnię przypadającą na jednego członka gospodarstwa domowego nie mniejszą niż 5 m², a w wypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego – 10 m².

Należy jednak pamiętać, że lokal ten może mieć obniżony standard, np. łazienka może znajdować się na korytarzu.

Przyjmuje się, że lokal nadaje się do zamieszkania, jeśli:

• posiada dostęp do źródła zaopatrzenia w wodę i do ustępu, chociażby znajdowały się poza budynkiem;

• posiada oświetlenie elektryczne i naturalne;

• posiada możliwość ogrzewania (w przypadku pomieszczenia tymczasowego uznaje się, że wymóg ten jest spełniony, jeżeli w pomieszczeniu tym, w każdym z pokoi, są sprawne kontakty elektryczne umożliwiające podłączenie piecyków elektrycznych);

• posiada niezawilgocone przegrody budowlane;

• posiada urządzenie do gotowania posiłków (w przypadku pomieszczenia tymczasowego wystarczy, jeśli występuje sama możliwość podłączenia takiego urządzenia, w tym przypadku może być brak samego urządzenia);

• posiada zlewozmywak (nie dotyczy to pomieszczenia tymczasowego).

Jeśli zaoferowany lokal nie spełnia powyższych warunków, gmina winna wskazać inny lokal socjalny. Jeśliby komornik próbował wykonać eksmisję do takiego lokalu, należy złożyć do sądu tzw. skargę na czynności komornika.