Dziedziczenie szwagra po teściach

Przedawnienie roszczenia o zachowek myśl art. 1007 Kodeksu cywilnego (K.c.)

„§ 1. Roszczenia uprawnionego z tytułu zachowku oraz roszczenia spadkobierców o zmniejszenie zapisów zwykłych i poleceń przedawniają się z upływem lat pięciu od ogłoszenia testamentu.
§ 2. Roszczenie przeciwko osobie obowiązanej do uzupełnienia zachowku z tytułu otrzymanych od spadkodawcy zapisu windykacyjnego lub daro­wizny przedawnia się z upływem lat pięciu od otwarcia spadku.”

Tak więc do przedawnienia raczej nie dojdzie. Co do zachowku: zgodnie z treścią art. 991 § 1 i 2 K.c. – zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni – dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach – połowa wartości tego udziału (zachowek). Jeżeli uprawniony nie otrzymał należnego mu zachowku bądź w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny, bądź w postaci powołania do spadku, bądź w postaci zapisu, przysługuje mu przeciwko spadkobiercy roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku albo do jego uzupełnienia.

Uprawnienie szwagra do dziedziczenia po teściach

Pani szwagier nie jest uprawniony do dziedziczenia po teściach według treści przepisu, który poniżej cytuję:

„Art. 931. § 1. W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

§ 2. Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych.”

Tak więc szwagier nie jest zstępnym Pani teściów, zstępną jest siostra Pani męża i jej teoretycznie prawo do zachowku by przysługiwało, natomiast szwagrowi nie.

Ustalenie wartości darowizny przy zachowku

Odnosząc się do Pani pytań: Zgodnie z treścią przepisu art. 995 § 1 Kodeksu cywilnego – wartość przedmiotu darowizny oblicza się według stanu z chwili jej dokonania, a nie według cen z chwili ustalania zachowku. Tak więc ustawodawca zapewnił uwzględnienie rzeczywistej wartości darowizny. W razie wątpliwości lub sporów co do wyceny przedmiotu darowizny jej wartość ustala biegły z zastosowaniem cen rynkowych.

Jak wyjaśnił Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 28 grudnia 2012 r. (I ACa 1294/12) – ceny nieruchomości wynikają z uregulowań, warunków zaistniałych na rynku i nie ma na nie wpływu żadna ze stron. Tym samym nie może być tak, że znaczne różnice w wysokości tych cen zaistniałe w określonym, często znacznym czasie (tj. pomiędzy datą otwarcia spadku a datą orzekania w sprawie o zachowek), w sytuacji gdy nieruchomość została sprzedana przez spadkobiercę za cenę rynkową (a nie miał on żadnego obowiązku powstrzymywania się z jej zbyciem), będą wyłącznie obciążać bądź spadkobiercę (gdy nastąpił wzrost cen nieruchomości) bądź uprawnionego do zachowku (w sytuacji gdy ceny te spadły). W takich okolicznościach należy przyjąć, że wartość nieruchomości stanowi cena uzyskana za nią przez spadkobiercę.

Jednym słowem decydować będzie rynkowa wartość darowizny.

Na zachowek nie wpływa, kto, gdzie i z kim mieszka oraz czy komuś przysługują prawa rodzicielskie. Znaczenie ma jedyni to, czy dana osoba dziedziczyłaby po zmarłym spadkodawcy i czy nie dostała zachowku np. poprzez poczynione na jego rzecz darowizny. Zatem jeśli się roszczenie o zachowek nie przedawni, to ono cały czas istnieje.