Akt urodzenia z adnotacją, że dziecko zmarło przed narodzinami

Zgodnie z treścią art. 40 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688 z późn. zm.):

„1. Akt urodzenia sporządza się na podstawie pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka wystawionego przez lekarza, położną lub zakład opieki zdrowotnej.

2. Do aktu urodzenia wpisuje się:

1. nazwisko, imię (imiona) i płeć dziecka;
2. miejsce i datę urodzenia dziecka;
3. nazwiska, nazwiska rodowe rodziców, imię (imiona), miejsce i datę urodzenia, miejsce zamieszkania każdego z rodziców w chwili urodzenia się dziecka;
4. nazwisko, imię i miejsce zamieszkania zgłaszającego;
5. dane dotyczące zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli sporządzenie aktu następuje na podstawie zgłoszenia, o którym mowa w art. 39 ust. 2.

3. Pisemne zgłoszenie urodzenia dziecka powinno w szczególności zawierać:

1. imię i nazwisko, nazwisko rodowe, datę urodzenia, PESEL, określenie stanu cywilnego oraz miejsca stałego zameldowania matki dziecka;
2. imię i nazwisko, datę urodzenia, PESEL, określenie stanu cywilnego oraz miejsca stałego zameldowania ojca dziecka;
3. dane dotyczące wykształcenia rodziców dziecka;
4. dane dotyczące źródła utrzymania rodziców dziecka;
5. datę urodzenia dziecka;
6. określenie miejscowości urodzenia dziecka;
7. określenie płci, ciężaru i długości dziecka;
8. charakterystykę porodu.

3a. Przyjęcie w sprawie nazwiska dziecka oświadczeń, o których mowa w art. 88 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wymaga sporządzenia protokołu. Odpis protokołu przesyła się do urzędu stanu cywilnego, w którym sporządzono akt małżeństwa rodziców.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka, z uwzględnieniem danych, o których mowa w ust. 3, oraz z wyszczególnieniem na formularzu części wypełnianych przez zakład opieki zdrowotnej, lekarzy lub położne oraz urząd stanu cywilnego, a także sposób jego wypełniania”.

Powyższe dotyczy także tzw. niezarejestrowanego zdarzenia zagranicznego. Zgodnie bowiem z treścią art. 70 ustawy „urodzenie, zawarcie małżeństwa lub zgon, które nastąpiły za granicą i nie zostały zarejestrowane w zagranicznych księgach stanu cywilnego, można zarejestrować w polskich księgach stanu cywilnego”.

W przypadku, gdy nie ma zaświadczenia lekarskiego, zastosowanie znaleźć muszą art. 32-33 ustawy, zgodnie z którymi:

„Art. 32.

Ustala się treść aktu stanu cywilnego, jeżeli:

1. akt unieważniony ma być zastąpiony nowym aktem;
2. akt urodzenia lub akt małżeństwa nie został sporządzony i nie można go sporządzić w trybie przewidzianym w przepisach ustawy”.

Art. 33.

W sprawach określonych w art. 30-32 orzeka sąd w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego”.

W Pani sprawie należy wystąpić do sądu z wnioskiem o ustalenie treści aktu stanu cywilnego. Podstawę prawną takiego wniosku zawiera art. 32 pkt 2.

Podobna sprawa była sporna w praktyce prawniczej. Spór ten – wydaje się – rozstrzygnął Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 03.09.1997 roku (sygn. akt III KKO 5/97), zgodnie z którym:

„Nie jest dopuszczalne sporządzenie aktu urodzenia dziecka w zwykłym trybie postępowania przewidzianym w przepisach prawa o aktach stanu cywilnego, jeżeli osoba zgłaszająca urodzenie dziecka w urzędzie stanu cywilnego po upływie znacznego okresu nie jest w stanie przedstawić zaświadczenia lekarskiego. W tej sytuacji właściwym do ustalenia treści aktu urodzenia jest sąd w postępowaniu nieprocesowym”.

Stan prawny z 19.07.2011 r.