Uprawnienia z gwarancji

Istota gwarancji

 Zgodnie z art. 577 § 1 zd. 1 Kodeksu cywilnego¹ udzielenie gwarancji następuje poprzez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne przyjmuje najczęściej formę karty gwarancyjnej, jednak nie jest wymagane, aby taką właśnie formę gwarancja przyjęła (zgodnie z treścią art. 577 § 1 zd. 2 K.c. oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone nawet w reklamie).

W tym miejscu warto zaznaczyć, że uprawnienia z gwarancji nie przysługują kupującemu w każdym przypadku nabycia towaru. Gwarancja jest bowiem udzielana przez gwaranta, którym najczęściej jest producent rzeczy (rzadziej sprzedawca lub inny podmiot), dobrowolnie. Podstawowym trybem, w którym kupujący może dochodzić roszczeń w związku z wadliwością kupionej rzeczy, jest postępowanie reklamacyjne z tytułu rękojmi, ustawowo uregulowane w art. 556 i następnych K.c. Odpowiedzialność za wady sprzedanej rzeczy ponosi wobec klienta przede wszystkim sprzedawca, a przyznanie uprawnień z gwarancji ma tylko uzupełniać ustawowy reżim odpowiedzialności.

Zgodnie z art. 577 § 2 K.c. obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług. Ponadto, zgodnie z art. 577 § 3 K.c., jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym. Jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi dwa lata licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Treść oświadczenia gwarancyjnego

 Zgodnie z art. 577(1) § 1 K.c. gwarant formułuje oświadczenie gwarancyjne w sposób jasny i zrozumiały, a gdy rodzaj informacji na to pozwala – w powszechnie zrozumiałej formie graficznej. Jeżeli rzecz jest wprowadzana do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej, oświadczenie gwarancyjne sporządza się w języku polskim. Wymagania używania języka polskiego nie stosuje się do nazw własnych, znaków towarowych, nazw handlowych, oznaczeń pochodzenia towarów oraz zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej.

Oświadczenie gwarancyjne musi zawierać podstawowe informacje potrzebne do wykonywania uprawnień z gwarancji, w szczególności nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej, czas trwania i terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej, uprawnienia przysługujące w razie stwierdzenia wady, a także stwierdzenie, że gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej. Jeżeli w gwarancji inaczej nie zastrzeżono, odpowiedzialność z tytułu gwarancji obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy.

Uchybienie ustawowym wymaganiom co do treści gwarancji nie wpływa jednak na ważność oświadczenia gwarancyjnego i nie pozbawia wynikających z niego uprawnień.

Dokument gwarancyjny

 Zgodnie z art. 577(2) K.c. uprawniony z gwarancji może żądać od gwaranta wydania dokumentu gwarancyjnego, czyli oświadczenia gwarancyjnego utrwalonego na papierze lub innym trwałym nośniku (np. płycie CD lub DVD). Obowiązek ten w pewnym stopniu przerzucony jest na sprzedawcę, gdyż zgodnie z art. 577(3) K.c. to sprzedawca wydaje kupującemu wraz z rzeczą sprzedaną dokument gwarancyjny oraz sprawdza zgodność znajdujących się na rzeczy oznaczeń z danymi zawartymi w dokumencie gwarancyjnym oraz stan plomb i innych umieszczonych na rzeczy zabezpieczeń.

Relacja gwarancji i rękojmi

 Zgodnie z art. 579 K.c. kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji, a wykonanie uprawnień z gwarancji nie wpływa na odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi. Jednakże w razie wykonywania przez kupującego uprawnień z gwarancji bieg terminu do wykonania uprawnień z tytułu rękojmi ulega zawieszeniu z dniem zawiadomienia sprzedawcy o wadzie. Termin ten biegnie dalej od dnia odmowy przez gwaranta wykonania obowiązków wynikających z gwarancji albo bezskutecznego upływu czasu na ich wykonanie.

Należy podkreślić, że korzystanie z gwarancji nie jest obowiązkiem kupującego, który stwierdził wadliwość kupionego towaru, może on skierować swoje roszczenia bezpośrednio do sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady sprzedanej rzeczy. Praktyką jest niestety, że sprzedawcy często sugerują klientom gwarancyjną drogę dochodzenia roszczeń, jako korzystniejszą. Uprawnienia z gwarancji jednak rzadko kiedy mają szerszy zakres, niż uprawnienia z tytułu rękojmi. W większości przypadków korzystniejsze jest skorzystanie z uprawnień z rękojmi.

Przebieg postępowania reklamacyjnego z tytułu gwarancji

 Zgodnie z art. 580 K.c. – kto wykonuje uprawnienia wynikające z gwarancji, powinien dostarczyć rzecz na koszt gwaranta do miejsca wskazanego w gwarancji lub do miejsca, w którym rzecz została wydana przy udzieleniu gwarancji, chyba że z okoliczności wynika, iż wada powinna być usunięta w miejscu, w którym rzecz znajdowała się w chwili ujawnienia wady. Gwarant jest obowiązany wykonać swoje obowiązki w terminie określonym w treści oświadczenia gwarancyjnego, a gdy go nie określono – niezwłocznie, ale nie później niż w terminie czternastu dni, licząc od dnia dostarczenia rzeczy przez uprawnionego z gwarancji, oraz dostarczyć mu rzecz na swój koszt. Niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy w czasie od wydania jej gwarantowi do jej odebrania przez uprawnionego z gwarancji ponosi gwarant.

Bieg terminu gwarancji

 Jeżeli w wykonaniu swoich obowiązków gwarant dostarczył uprawnionemu z gwarancji zamiast rzeczy wadliwej rzecz wolną od wad albo dokonał istotnych napraw rzeczy objętej gwarancją, termin gwarancji biegnie na nowo od chwili dostarczenia rzeczy wolnej od wad lub zwrócenia rzeczy naprawionej. Jeżeli gwarant wymienił część rzeczy, zasadę tę stosuje się odpowiednio do części wymienionej. W innych wypadkach termin gwarancji ulega przedłużeniu o czas, w ciągu którego wskutek wady rzeczy objętej gwarancją uprawniony z gwarancji nie mógł z niej korzystać.]

„Stara” i „nowa” gwarancja

Warto dodać, iż w obrocie mogą znajdować się jeszcze oświadczenia gwarancyjne udzielone na podstawie nieobowiązującej już ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej². Regulowała ona uprawnienia z gwarancji w nieco odmienny sposób, jednak istota „starej” i „nowej” gwarancji jest podobna. Udziela jej dobrowolnie gwarant (najczęściej producent), przyjmując na siebie odpowiedzialność za wadliwość kupionego towaru.

____________________________

¹ Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.)

² Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176, z późn. zm.)

Poprzedni materiał

Następny materiał