Przepisanie mieszkania bez konieczności zwrotu bonifikaty

Zbycie nieruchomości a zwrot bonifikaty

W pierwszej kolejności należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 68 ust. 2 u.g.n., jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość (w przypadku lokalu mieszkalnego) przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu. Ustawodawca wprowadził wyjątki od tej zasady w art. 68 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami, które powodują, że mimo zbycia nieruchomości nabytej z bonifikatą nie ma obowiązku jej zwrotu. Dotyczy to przypadku:

1. zbycia na rzecz osoby bliskiej – z zastrzeżeniem, że przepis o zwrocie bonifikaty stosuje się wówczas odpowiednio do osoby bliskiej, która zbyła lub wykorzystała nieruchomość na cele inne niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia pierwotnego nabycia;
2. zbycia pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego;
3. zbycia pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego i Skarbem Państwa;
4. zamiany lokalu mieszkalnego na inny lokal mieszkalny albo nieruchomość przeznaczoną lub wykorzystywaną na cele mieszkaniowe;
5. sprzedaży lokalu mieszkalnego, jeśli środki uzyskane z jego sprzedaży przeznaczone zostaną w ciągu 12 miesięcy na nabycie innego lokalu mieszkalnego albo nieruchomości przeznaczonej lub wykorzystanej na cele mieszkaniowe.

 
Jeżeli chodzi o pojęcie osoby bliskiej, to w przedmiotowej ustawie w art. 4 pkt 13 znajduje się definicja legalna, zgodnie z którą za osobę bliską należy rozumieć zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, małżonka, osoby przysposabiające i przysposobione oraz osobę, która pozostaje ze zbywcą faktycznie we wspólnym pożyciu.

Z pytania wynika, że siostra Pana mamy chce zapisać Panu wykupione mieszkanie. Jako dziecko rodzeństwa jest Pan więc osobą bliską w rozumieniu przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. W związku z tym siostra Pana mamy może przekazać Panu mieszkanie bez obaw o konieczność zwrotu bonifikaty.

Umowa darowizny lub umowa dożywocia

Zbycie tego mieszkania może nastąpić w różnej formie – jak najbardziej może to być np. umowa darowizny lub wspomniana przez Pana umowa dożywocia. Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego, „jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym”.

Obie umowy (darowizny i dożywocia) pozwalają na przeniesienie własności nieruchomości (mieszkania). Różnice między nimi przejawiają się przede wszystkim w kwestii odpłatności (darowizny dokonuje się tytułem darmym, dożywocia – w zamian za zapewnienie opieki), różne są również obowiązki podatkowe związane z obydwiema umowami.

Proszę pamiętać, że zarówno umowa dożywocia, jak i umowa darowizna lokalu powinny być pod rygorem nieważności zawarte w formie aktu notarialnego.