Nadliczbowe godziny pracy w firmie w Irlandii

Obowiązek przedstawienia pracownikowi na piśmie pełnej informacji o sposobie i warunkach zatrudnienia

Zgodnie z przepisami polskiej ustawy Prawo międzynarodowe prywatne, art. 33 § 1, „jeżeli strony nie dokonały wyboru prawa, stosunek pracy podlega prawu państwa, w którym strony w chwili powstania tego stosunku mają miejsce zamieszkania albo siedzibę. Jeżeli praca jest, była lub miała być wykonywana w przedsiębiorstwie pracodawcy, rozstrzyga, zamiast jego miejsca zamieszkania albo siedziby – siedziba przedsiębiorstwa”.

Czyli w Pańskim przypadku nie mają zastosowania przepisy polskiego Kodeksu pracy (choć byłby w opisanej przez Pana sytuacji znacznie korzystniejsze), lecz przepisy prawa irlandzkiego. Zgodnie z przepisami tego prawa warunki zatrudnienia ustalają ze sobą pracownik i pracodawca. Należy pamiętać o tym, że nie mogą być one gorsze od gwarantowanych przez irlandzki Kodeks pracy. W oparciu o przepisy ustawy o warunkach zatrudnienia (The Terms of Employment (Information) Acts) z roku 1994 i późniejszymi jej nowelizacjami, pracodawca w ciągu 60 dni ma obowiązek przedstawienia pracownikowi na piśmie pełnej informacji o sposobie i warunkach zatrudnienia.

Informacje które powinien otrzymać pracownik od pracodawcy

Ustawa o warunkach zatrudnienia mówi o 16 takich punktach. Informacje, które pracownik powinien otrzymać od pracodawcy. to:

1. nazwisko lub nazwa firmy i adres pracodawcy;
2. miejsce wykonywania pracy;
3. rodzaj wykonywanej pracy i zajmowane stanowisko;
4. data rozpoczęcia pracy;
5. przewidywany czas zatrudnienia (gdy podejmowana jest praca na okres tymczasowy, ale powyżej 1 miesiąca);
6. data wygaśnięcia umowy o pracę (zatrudnienie na czas określony);
7. stawka wynagrodzenia w euro na godzinę (wysokość stawki w danym czasie powinna być zgodna z ustawą o minimalnym wynagrodzeniu – National Minimum Wage Act – przynajmniej taka sama, ale nie niższa);
8. terminy wypłat i ich częstotliwość (co tydzień, co dwa tygodnie, co miesiąc);
9. godziny pracy, z pełnym określeniem godzin nadliczbowych;
10. prawo do przerwy w pracy w ciągu jednego dnia roboczego;
11. prawo do płatnego urlopu;
12. określenie praw, które przysługują pracownikowi z chwilą utraty zdolności do pracy (choroba, wypadek, inne);
13. informacje na temat emerytury i irlandzkich programów funduszy emerytalnych;
14. określenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę, który obowiązuje pracodawcę i pracownika;
15. informacje o umowach zbiorowych, które mogą wpływać na umowę o pracę;
16. potwierdzenie prawa pracownika do otrzymywania od swojego pracodawcy na piśmie informacji o wysokości wynagrodzenia za każdą przepracowaną godzinę, za dowolny okres zatrudnienia w okresie ostatnich 12 miesięcy.

Informacji o warunkach zatrudnienia nie otrzymuje osoba, która pozostaje w stosunku pracy przez okres krótszy niż 30 dni.

Maksymalny tygodniowy czas pracy i prawo do 15 minutowej przerwy

Maksymalny tygodniowy czas pracy wynosi 48 godzin. Pracownik pracujący przez 4-5 godzin ma prawo do 15 minutowej przerwy. Gdy czas pracy wynosi ponad 6 godzin, przerwa może trwać 30 minut. Długość urlopu zależy od ilości przepracowanych godzin. Pracownikowi należą się minimum cztery tygodnie płatnego urlopu w ciągu roku. Takie prawo obowiązuje osoby, które u tego samego pracodawcy przepracowały 1365 godzin. Jeżeli ktoś pracuje krócej, jeden tydzień urlopu przysługuje mu po przepracowaniu trzech miesięcy.

Indywidualne kontrakty mogą przewidywać wydłużenie urlopu.

Jak płacone są nadgodziny w Irlandii?

Generalnie irlandzkie prawo nie nakłada na pracodawcę obowiązku płacenia za nadgodziny więcej niż za normalne godziny pracy. Jeżeli chodzi o przepracowane przez pracownika nadgodziny, to pracodawca ma tutaj dwie możliwości: albo zapłacić za owe godziny, albo dać pracownikowi dodatkowy płatny czas wolny od pracy. Jeżeli pracodawca decyduje się płacić za nadgodziny więcej, umieszcza odpowiednią klauzulę w umowie o pracę (dlatego tak ważne jest, żeby ją posiadać). Należy również pamiętać, że określenie ilości godzin podstawowych zależy od pracodawcy, na ogół waha się pomiędzy 35 a 45 godzin tygodniowo (maksymalnie 48 godzin), więc uprawnienie do płacy za nadgodziny albo czasu wolnego równego ilości przepracowanych nadgodzin będzie różne dla pracowników różnych firm. Przerwy w pracy nie są wliczane do czasu pracy i tym samym nie są płatne. Podobnie rzecz się ma z przerwą na lunch oraz z czasem potrzebnym na dojazd do i z pracy. Jeżeli pracuje się na nocną zmianę, to nie można pracować dłużej niż przez 8 godzin na dobę.

Zgodnie z prawem obowiązującym w Irlandii pracownik ma prawo do 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku na każdy okres 24 godzin pracy, ponadto po każdych 7 dniach pracy przepisy przewidują 24 godziny nieprzerwanego odpoczynku, (mogą one być kontynuacją jednego ze wspomnianych okresów 11-godzinnych). Możliwe jest także skorzystanie z wypoczynku w systemie 2 razy po 24 godziny w ciągu tygodnia następującego po tygodniu, w którym nie wykorzystało się przysługujących godzin na odpoczynek.

Na podstawie umowy o pracę i irlandzkich przepisów przysługuje Panu jeden dzień wolny na każde 7 dni przepracowanych. Przerwy między pracą nie mogą być mniejsze niż 11 godzin. W tygodniu nie może Pan pracować więcej niż 48 godzin. Nadgodziny są płatne, jeżeli pracował Pan ponad 4 godzin powyżej tygodniowej normy czasu pracy. Powinien Pan był otrzymać opis zakresu obowiązków, bo do niego odnosi się umowa o pracę i w nim powinien być określony Pański normalny tygodniowy wymiar czasu pracy. Za przepracowane mniej niż 4 godziny powyżej tego wymiaru powinien Pan otrzymywać czas wolny, a nie zapłatę. Czas wolny powinien być wykorzystany w czasie 4 tygodni po jego przepracowaniu.

Co do pracy godzinach nocnych, może to wynikać z Pańskiego czasu pracy – powinien być on określony opisie zakresu obowiązków.

Dochodzenie niezapłaconego wynagrodzenia w Irlandii

Jeżeli normy te zostały przekroczone i nie otrzymał Pan wynagrodzenia za przepracowane godziny lub czasu wolnego, to powinien Pan zgłosić się do National Employment Rights Authority, Information Services Government Building, O’Brien Road, Carlow, Ireland tel. 917 8990, strona to www.employmentrights.ie lub e-mail: info@employmentrights.ie.

Jeżeli roszczenie będzie zasadne, to sprawę skieruje się do Rights Commissioner (coś w rodzaju sądu polubownego dla prawa pracy, przed sądem pracy). On rozpatrzy skargę, oddali ją lub w całości uzna. Istnieje możliwość zasądzenia rekompensaty za złamane prawa pracownicze. Można także od razu zgłosić się do Rights Commissioner. To jest strona internetowe owej instytucji: www.lrc.ie.

Może Pan uzyskać informację także w Biurze Informacji ds. praw pracowniczych – www.entemp.ie – lub zgłosić całą sprawę naruszenia Pańskich praw pracowniczych do inspekcji pracy w Irlandii – www.hsa.ie lub do sądu ds. Kodeksu pracy i stosunków prawnych – www.labourcourt.ie.

Powinien Pan wystąpić o odszkodowanie, szczególnie że pracodawca nie wywiązał się wobec Pana także z innych obowiązków – np. nie dołączył do umowy wspomnianego aneksu, nie odnowił umowy o pracę.

Jakie prawa ma cudzoziemiec zatrudniony w Irlandii?

Cudzoziemiec, który staje się pracownikiem irlandzkiej firmy lub przedsiębiorcy, nabywa wszystkie prawa i obowiązków jak obywatele Irlandii. Cudzoziemiec, obywatel jednego z 26 krajów Unii Europejskiej, ma te same prawa pracownicze i pełną ochronę socjalno-prawną co pracownik z irlandzkim paszportem.

W chwili obecnej może Pan złożyć skargę na pracodawcę irlandzkiego do inspektora ds. pracy (Labour Inspectorate). Może Pan również poinformować o tym fakcie Biuro Informacji ds. pracowniczych Employment Rights Information Unit, Departament of Enterprise, Trade and Employment.

Względnie może Pan skontaktować się z irlandzkimi związkami zawodowymi – Irish Congress of Trade Unions.

Pracownik, który przepracował w Irlandii dłużej niż rok, w razie nadużyć pracodawcy w związku z brakiem dostarczenia mu umowy o pracę (przez tak długi czasu jak w Pańskiej sytuacji – cztery lata) może złożyć oficjalną skargę na pracodawcę do Pełnomocnika Praw Obywatelskich (The Rights Commisissioner Service).

Są instytucje prawne, które mogą pomóc w sporządzeniu pozwu, skargi, a mianowicie jest to www.flac.ie oraz http://www.workfair.org/lg–pl–p1.php.

Nie ma Pan zaś możliwości zgłaszania swoich roszczeń wynikających z nieprzestrzegania praw pracowniczych przed polski sąd pracy.